Kościół

KOŚCIÓŁ PARAFIALNY P.W. ŚW. ANDRZEJA APOSTOŁA

kaplica murowana powstała w 1758r., rozbudowana wg projektu Henryka Marconiego z 1835r., przebudowywana w latach 1912-1921 (arch. Kazimierz Prokulski)

 W skład zespołu kościoła parafialnego p.w. św. Andrzeja Apostoła wchodzą:
- dzwonnica murowana, wybudowana w latach 1956-1972
- ogrodzenie, mur - żeliwne z okresu 1912-1921
- cmentarz przykościelny, czas powstania - 1758
- plebania drewniana z połowy XIX w.
- park dawnego Dozorstwa Górniczego z XIX w. 

OPIS

Do najważniejszych zabytków Suchedniowa należy kościół, który został wybudowany w dwóch etapach: w połowie XVII w. powstała kaplica w stylu bizantyńskim, na planie krzyża łacińskiego z rotundą w środku, dach pokryty gontem, podłoga została ułożona z bali dębowych. Kopułę zwieńczono sygnaturką z dzwonkiem. Wewnątrz mieściły się trzy rzeźbione w drewnie, złocone ołtarze. Przy głównym ołtarzu wymurowano zakrystię, z której było wyjście na ambonę, a naprzeciwko usytuowano chór z małymi organami o dwóch miechach. 

W 1842 r. zapadła decyzja o rozbudowie kaplicy w kościół. Do kaplicy, która miała kształt rotundy dobudowano nawę środkową, wspartą na filarach i oświetloną sześcioma oknami (nad nawami bocznymi) i sklepionym sufitem. Nawę główną flankowały dwie nawy boczne zakończone wieżami (na zewnątrz tworzyły fasadę frontową). W narożnikach dawnej kaplicy z jednej strony wielkiego ołtarza dobudowano zakrystie, a z drugiej skarbiec. Dach pokryto blachą cynkową. Zakupione przez Zarząd górniczy dzwony, umocowano na czterech słupach, zwieńczonych daszkiem. Prace związane z rozbudową kaplicy pociągnęły za sobą zmianę lokalizacji plebani, której budynki wybudowano od strony wschodniej świątyni. Z pierwotnego wyposażenia świątyni pochodziły ołtarze i ambona. Wewnątrz umiejscowiono pięć ołtarzy rzeźbionych w drewnie, przy czym główny wsparty był na czterech wzmacnianych kolumnach umieszczonych w prezbiterium. W lewej nawie bocznej na ołtarzu w nastawie w dolnej części znajdował się obraz Pana Jezusa na krzyżu z Marią Magdaleną, a w górnej Matki Boskiej Różańcowej. Po przeciwnej stronie w nastawie ołtarza stała figura Najświętszej Maryi Panny – na zasuwie w dolnej części Niepokalane Poczęcie, a w górnej Św. Ignacy Loyoli. Ponadto znajdowały się tu jeszcze dwa ołtarze przy filarach środkowych nawy. Z lewej strony ołtarza umieszczono obraz Św. Mikołaja, a z prawej sprowadzony w 1859 r. z Warszawy wizerunek Św. Barbary patronki górników. W 1861 r. na ołtarzu głównym miejsce dotychczasowego obrazu zajął nowy przedstawiający Św. Andrzeja Apostoła, autorstwa Piotra Kozłowskiego z Kielc. Pracami finalnymi przebudowy kościoła wewnątrz była instalacja 13 - to głosowych organów na chórze, wyłożenie podłogi kamieniem ciosowym i montaż ławek dla wiernych. Wydział górniczy w Warszawie zakupił wieżowy zegar angielski, który zamontowano na lewej wieży kościelnej oraz odkupiono z Wąchocka dzwon do wybijania godzin. Po zakończeniu wszystkich prac w 1860 r. ksiądz biskup diecezji sandomierskiej Józef Juszczyński dokonał konsekracji świątyni.