KAŁAMARZYK

ZESPÓŁ DWORKU MODRZEWIOWEGO:
- dworek drewniany z połowy XVIII w.
- obora drewniana – koniec XIX w.

Jednym z najcenniejszych zabytków Suchedniowa jest tzw. Kałamarzyk. Dwór ten prawdopodobnie wzniesiony został około połowy wieku XVIII choć już na początku XX w. określany jako w średnim stanie technicznym. Pierwotnie stanowił własność biskupów krakowskich, po inkameracji w 1798 r. – rządową jako uposażenie Tymczasowej Dyrekcji Górniczej Obwodu Kieleckiego. W 1827 r. dworek wchodził w skład zabudowań folwarku w Berezowie, na który składały się: dwie stodoły, szopy, obory, stajnie i dwa spichlerze. Folwark otoczony był płotem sumikowo – łątkowym, z bramą na biegunach i gontowym daszkiem. W latach 60. XIX w. właścicielem dworku był Karol Zwoliński, a następnie jego córka – Maria Jankowska, żona kieleckiego sędziego. Dworek wybudowano na rzucie kwadratu, dwutraktowy, z sieniami na osi i centralnie usytuowanym kominem. Wyróżnia go przede wszystkim łamany dach tzw. krakowski, niespotykany w tych okolicach.